Twittertuig

 

Keuzes maken die je nog niet ziet!
Twittertuig!

 

Door David Ben Frank 

'k Was zevenentwintig jaar oud en zag het even niet meer zitten in deze wereld. Teveel meegemaakt op een te jonge leeftijd waardoor er wat ruis op de lijn kwam en ik niet meer helder kon zien, voelen of ervaren. Tja, wat doe je dan? Beetje stuurloos leefde ik mijn leven in hoop op betere tijden. Is dit het dan, dacht ik? Wat doe ik hier eigenlijk op de aarde? Ik zag het niet meer zitten en dacht.... je kunt beter dood zijn!

De moffen hebben mijn hele familie uitgemoord

Nu achtentwintig jaar later kijk ik terug en denk... Ik heb het goed gedaan! Jezus Christus was voor mij een sleutel naar vrijheid en balans in mijn leven. Vele stappen heb ik overwonnen door elke dag keuzes te maken voor het goede en ik kan je vertellen dat dit niet vanzelf ging. Een voorbeeld: Mijn haat tegen Duitsers zat zo diep dat er geen millimeter ruimte was om hier positief over te denken. De moffen hebben mijn hele familie uitgemoord en ze zullen boeten op welke manier dan ook. Van huis uit is het er zonder bij na te denken ingestampt dat dit volk nooit vergeven mag worden en dat ze altijd in de gaten gehouden dienden te worden omdat als ze de kans krijgen het morgen weer doen. Op een dag zat ik met mijn vader aan tafel. Ik was tweeëntwintig en mijn vader sprak ineens uit: David, het spijt mij dat ik op bepaalde vlakken geen goede vader voor je ben geweest. Ik had deze haat nooit mogen overbrengen op jou. Maar pa, zei ik, Je bent een hele goede vader en niemand is perfect. We zaten als twee kleine kinderen te huilen maar deze uitspraak deed mij inzien hoe kwetsbaar hij zichzelf opstelde terwijl ik hem altijd als een rots zag. Ik was weggeslagen om mijn vader zo te zien. Hij leeft gelukkig nog en is voor mij een vader geweest die mij als kind nooit iets te kort liet komen. Vijf jaar later kwam ik tot geloof naar mijn hemelse vader, al sprak mijn aardse vader toen wel uit... je voorouders draaien zich om hun graf. Hoe kun je nu Jezus gaan volgen?????

Meestal waren het opdringerige zieltjeswinners

Op een gegeven moment kwam ik weer in contact met een christen. De zoveelste! Deze was totaal anders dan de christenen die ik kende. Meestal waren het opdringerige zieltjeswinners die mij vertelde me te moeten bekeren of dat ik anders in de hel terecht zou komen. Dit moest je dus niet doen bij mij. Menig bijbeltje vloog dan wel eens door de lucht. Deze nieuwe christelijke persoon was anders. Hij sprak mijn taal. Een taal die ik verstond. Geen God dit en God dat.... nee, normaal Nederlands zonder religieus sausje. Ik ben uiteindelijk in een kerk terecht gekomen door deze christen waarvan ik het bestaan niet wist. Voor mij was kerk.... wierook, lange jurken en zo'n pleeborstel waarmee rond gezwaaid werd. Waar ik beland was, was een kerk met een podium met muziekinstrumenten en geen lange jurken. Integendeel! Er kwam een soort hippie het podium op met baseball jack, spijkerbroek en gympen. Hij plugde zijn gitaar in en begon daar om 10:00 uur in de ochtend een pak blues te spelen. Wat maak ik dan nu weer mee, dacht ik. Ik heb de beste man die mij meegenomen had wel twintig keer gevraagd of dit wel kerk was. Ja David, dit is ook kerk. 

Mijn Joodse vrienden ben ik niet verloren

Nu achtentwintig jaar later is er veel verandert in mijn leven. Denk als lezer niet dat het makkelijker is geworden. Iedereen denkt altijd dat als je Jezus Christus volgt, het leven geen tegenslagen meer kent. Ik zal jullie wat vertellen..... misschien wordt het wel moeilijker omdat je niet meer uit eigen kracht beslissingen neemt. Maar let op.... dit is te makkelijk gezegd en te kort door de bocht. Als ik zie hoe ik mijzelf dagelijks weer moet corrigeren in mijn keuzes, dan begrijp je dat dit niet de makkelijke weg is. Het was al niet makkelijk maar nu lijkt het nog moeilijker. Toch is het een feit dat het leven met Hem veel dragelijker is en ik duidelijk de beste keus gemaakt heb om voor Hem te kiezen ook al ben ik een Jood. Mijn Joodse vrienden ben ik niet verloren en respecteren mij zoals ik ben en waar ik in geloof. Ze zijn zelfs geïnteresseerd in hetgeen ik ze te vertellen heb, alleen zal ik er nooit over beginnen. Ze komen zelf met vragen. 

Mijn Joodse bloed krijgt regelmatig de overhand

Echter... en hier wil ik echt over schrijven omdat mijn keuzes onder vuur liggen. Ik ben niet lang op twitter, een paar maanden maar en ben verbaasd wat er op dit medium een tuig te vinden is. Ik heb er al eerder over geschreven maar het lijkt wel of het antisemitisme erger wordt. En nu komt ie..... Ik ben een gelovig mens en merk dat ik niet altijd de juiste keuzes maak. Elke Jodenhater, nazi of NSB-er krijgt er flink van langs. Mijn Joodse bloed krijgt regelmatig de overhand en ik vlieg weer uit de bocht. Kom niet aan ons, anders komt de oude David naar boven en kun je aan de bak. Heel stoer omschreven (niet zo bedoeld) maar ik heb een belofte gemaakt aan mijn familie die is vergast in Auschwitz en Bergen-Belsen. Dit zal nooit meer gebeuren. Ik zal jullie blijven herinneren. Het mag niet zo zijn dat jullie vergeten worden. Ik zal blijven praten over jullie, wie het maar wil horen!  Niemand zal slecht over jullie praten! Niemand! 

Hij ziet en kent mijn hart als een echte DAVID

God liet mij zien dat haat tegen Duitsers door Hem begrepen werd maar dat Zijn liefde veel sterker is. Hij liet mij zien dat mijn generatie geen schuld had aan de oorlog of de holocaust. Zo had ik er nooit tegenaan gekeken. Ik gooide namelijk letterlijk alles op één hoop. Niet juist dus en dit bracht mij zover dat ik een andere kijk kreeg betreffende de haat tegen Duitsers. Wat ik ermee wil zeggen is....Uiteindelijk bepalen je keuzes een ander inzicht. Soms zie je de keuzes niet die je kunt maken en wat ik nu weet is dat de haat mij blind heeft gemaakt voor andere oplossingen. Ikzelf wil nooit meer haat opbouwen waar ik zolang voor heb moeten strijden om rust en liefde in mijn hart te krijgen. Er is er één die mij gelukkig begrijpt en mij niet zal veroordelen omdat ik af en toe uit de bocht vlieg inzake Nazi's, NSB-ers en Jodenhaters. Hij ziet en kent mijn hart als een echte DAVID en ik vraag Hem vergeving als ik weer eens op een oorlogspad wordt getrokken en dat tuig tegengas geef en ik niet scherp ben of moe. Ook nu weer sta ik dus weer voor een nieuwe uitdaging. Blijf ik dit soort idioten op twitter bestrijden op de manier zoals ik het nu doe... of zal ik voor een andere keuze kiezen die ik nog niet zie, of weet hoe dit moet? Het is me wel duidelijk dat er een nieuwe kamer met een nieuwe sleutel is in mijn hele David zijn en ik bepaal of de deur opengaat. 

Dacht het wel!

Groetjes David